999 9 Hours 9 Persons 9 Doors İnceleme; bu, bir metin macerası veya görsel bir roman olarak tanımlandığını duymuş olabileceğiniz, Amerika pazarımız için çevrilmiş ve M-for-Mature içerik derecelendirmesi verilmiş bir oyundur — DS’de ender bir durum. Ve tüm bu şeyler olsa da, bu şeyler bu kutuda gerçekten bulacağınız şeyi tarif etmekte başarısız oluyor: Eksiksiz ve tam bir zihin ***.
999, üniversite çağındaki ortalama bir çocuk olan kahramanımız Junpei’nin daha önce hiç görmediği bir yerde bulanık bir anılar sisi içinde uyanmasıyla başlar. Kendini toparladığında, içinde bulunduğu korkunç durumu çabucak keşfeder – kaçırılmıştır. Kaçırıldı ve okyanusta bir yerlerde sürüklenen bir gemiye götürüldü. Kısa süre sonra diğer sekiz kurbanla buluşur ve hepsi birlikte, bir deli tarafından “Nonary Game” adlı hastalıklı ve çarpık bir insan deneyini oynamak için bir araya getirildiklerini keşfederler.
Bu bir ölüm kalım oyun ve ölüm çok daha sık. Kurbanlar, kaçıran “Zero”nun onlar için koyduğu katı kurallara uymaya çalışarak birlikte çalışmakta zorlanır. Kişilikler çatıştıkça ve herkesin bireysel kendini koruma içgüdüsü diğeriyle karşı karşıya geldikçe işler hızla kanlı bir hal alır.
Daha da kötüsü, oyuncuların içinde bulundukları gemi batmadan ve hepsini öldürmeden önce oyunu tamamlamak için yalnızca dokuz saatleri vardır. Ve daha da kötüsü, kurbanların her birinin vücutlarına yerleştirilmiş ve herhangi bir kuralı çiğnemeye çalışırlarsa patlayacak bir bomba vardır. Yani, söylemek güvenli, Junpei’nin daha iyi günleri oldu.
Bu sürükleyici öncül, 999’da sadece bir başlangıç, ancak oyunun hikayesi kendini kurduktan sonra, anlatının bundan sonra izleyeceği yolun kontrolünü ele almaya başlıyorsunuz. Eski “Maceranızı Kendiniz Seçin” kitaplarından biri gibi, yol boyunca size Junpei olarak diğer oyunculardan hangileriyle takım kuracağınıza dair karar seçenekleri sunulacak. Zero’nun ölümcül numaralı kapılarından hangisine girmeyi seçeceksin. Ve hatta diğer karakterlerle diyalog halinde sorulara önemsiz gibi görünen sıradan yanıtlar bile.
Ama 999’un sizi gerçekten etkilemeye başladığı yer burasıdır – yaptığınız ve söylediğiniz neredeyse her şey kritiktir. Dokuz saatlik bir oyun boyunca yaşayıp yaşamamanız, 3., 5. veya 7. saat civarında yaptığınız en masum seçimlere bağlı olabilir. ileriye giden tüm yeni olasılık yolları. 999’da ulaşılması gereken altı farklı son var ve kendinizi mitolojiye, komplo teorilerine ve karakterlerin arka planlarının birbiriyle iç içe geçtiği karmaşık yollara o kadar kaptıracaksınız ki, DS’nizi günlerce elinizden bırakamayacaksınız. .
Ve bu, deneyimin sadece bir parçası. 999 ile geçirdiğiniz zamanın büyük bir kısmı, “görsel roman” teriminden de anlaşılacağı gibi, diğer karakterlerle diyalog ve etkileşim içinde geçirilir. Ancak bu etkileşimlerin arasında oyunun asıl oynanışı yer alır – Zero’nun dev gemi boyunca kurduğu tuzaklardan ve engellerden kaçmak için bulmaca çözmek.
Daha önce “odadan kaçış” bilinmezleri oynadıysanız, burada ne yapacağınıza dair iyi bir fikriniz var demektir – Junpei kendini bilmecelerle dolu, her zaman farklı ekiplerle eşleştirilmiş bir dizi odaya kilitlenmiş halde bulur. diğer sekiz kurban havuzundan seçilen karakterler ve onun gibi siz de bir sonraki zorluk grubuna geçmek için her ortamı keşfetmeli ve her bulmacayı çözmelisiniz. Bu, DS kalemini elinize alarak ve her sahnede dolaşarak, ekrandaki nesnelere dokunarak onlarla etkileşim kurarak ve bazı öğeleri anahtar ve araç olarak kullanmak üzere alarak gerçekleşir.
Harika çalışıyor. Bu tür bulmaca çözme ve keşif daha önce burada DS’de görüldü, ancak en basit görevleri bile başarmaya çalışırken bu karakterleri çevreleyen gerilim ve korku, tüm deneyime elle tutulur bir aciliyet veriyor. Eğer çuvallarsan, bunu hissedersin ve yardım etmeye çalıştığın bu insanların sonunda öleceklerinden gerçekten korkmaya başlarsın. Ve daha da kötüsü, bu gerçek bir olasılık — neredeyse kesin olarak ilk seferinde birinin ölümüne yol açacak bir yol seçeceksin.
Ama sonra bu, 999’un son ana vuruşu olur — birden fazla oyun. Bu oyun, en az bir veya iki kez başarısız olmak için tasarlanmıştır, sizi hatalarınızdan öğrendiklerinizi almaya ve en baştan, sonraki koşularda farklı yollar seçerek baştan başlamaya zorlar. Oyun, daha önce gördüğünüz diyalogları hızlandırmanıza izin veren bir hızlı ileri sarma özelliğini etkinleştirir ve aynı yol ayrımına geldiğinizde yeni bir yön seçmeyi hatırlamanız için önceden seçmiş olduğunuz karar seçeneklerini grileştirir.
Bu çoklu koşularda, zihniniz de benimki gibi iyi ve gerçekten çarpıtılmaya başlayacak, başka yollar seçmiş olmanızdan ortaya çıkaracağınız olay örgüsüne ilişkin farklı ifşaatlardan — ve sonunda, her şey bir araya gelerek inanılmaz bir yol oluşturacak. üç uykusuz gün sonra bile tüm detayları ve karmaşıklıkları hakkında düşünmenizi sağlayacak iyi anlatılmış ve güzel yazılmış bir hikaye.
999 mükemmel değil. Dürüst olmak gerekirse yaklaşıyor ve satın almayı seçerseniz DS’de şimdiye kadar oynadığınız en sevdiğiniz deneyimlerden biri olacağına şüphe yok ki bunu teşvik ediyorum. Ancak, dürüst olmak gerekirse, bu incelemeyi tamamlamadan önce üç olumsuz konuyu ele almalıyım. Küçükler ama oradalar.
Birincisi, aciliyetteki bir tutarsızlıktır. 999, dokuz saatten daha kısa bir süre içinde bu kurbanların karşı karşıya olduğu yaklaşan kıyamet konusunda sizi ikna etmekte belki de çok iyi bir iş çıkarıyor ve bu nedenle, bir başkasıyla şakalaşmaya başladıklarında veya işleri çok hafife almaya başladıklarında tonlamaları sona eriyor. Karakterler, içinde bulundukları durumda biraz gülünç görünebilecek, içinden geçmesi 15 dakika süren konuşma teğetlerine girecek – kaçınılmaz olarak, başka bir kurban daha sonra tartışmaya dalarak “Ne oluyor böyle? Siz ortalıkta mı bekliyorsunuz? Öleceğiz!” koşulların gerçekliğini tekrar gündeme getirmeye zorlamak. Uygulanan gerçek bir geri sayım sayacı da yok. bu nedenle, oyun açısından bakıldığında, her bir bulmacayı veya odayı keşfetmeyi ne kadar sürdüğünüz asla önemli değildir – bu biraz ıskalamış gibi görünüyor. En azından oyun içi bir saati açıp kapatmak seçilebilir bir seçenek olabilirdi.
İkinci sorun, 999’un bazen biraz fazla nazik davrandığını ve bir şeyleri gereğinden fazla açıklamak ve bulmacalarla elinizi tutmak için çok fazla şey yapıyormuş gibi hissettirmesidir. Yine, hikayenin aciliyeti nedeniyle bu dizilerde olabildiğince hızlı hareket etmek isteyeceksiniz, ancak oyun sizi atlamayı seçemeyeceğiniz uzun, zahmetli bulmaca açıklamaları boyunca oturtacak. . Bir bulmacayı ilk geçişte hemen çözmezseniz ve bunun yerine mevcut odayı tamamlamadan önce biraz daha keşfetmeye karar verirseniz, aynı açıklamaları iki, üç veya dört kez tekrarlayacaktır.
Son olarak, her oynayışınızda ilkinden sonra daha hızlı ilerlemenize yardımcı olmak için uygulanan hızlı ileri sarma özelliği güzel, ancak yeterince ileri gitmiyor – yalnızca hikaye dizileri arasında hız yapmanıza izin veriyor, yani alternatif sonlar arayışınızda aynı bulmaca odalarından birkaçını tekrar tekrar oynamanız gerekiyor. Bu bazen anlaşılabilir bir durumdur, çünkü bazen bir karakter size bir keşfin tam ortasında farklı bir diyalog yolu sunar ve bu kritik anları es geçmek istemezsiniz. Ancak aynı evrak çantasının kilidini açmak veya aynı eşyaları birleştirmek veya aynı odada ikinci, üçüncü veya dördüncü kez aynı “keşfi” yapmak kesinlikle can sıkıcı bir hal alıyor.
Sorunlar bunlar. Dediğim gibi çok fazla değiller, çünkü 999’un çarpık olay örgüsünün sarmal çılgınlığına doğru gittikçe daha derine indikçe her birini sırayla affedeceksiniz — ama bir oyunda olduğu gibi dikkate değerdirler. mükemmelliğe ulaşmaya yaklaştığınızda, ne kadar az yanlış adım attığına dikkat etmeniz gerekir. Adil olmak gerekirse ve herhangi bir potansiyel takip oyununun bu küçük yanlışları da düzeltebileceği umuduyla.
